Færslur mánudaginn 20. október 2003

At 23:32: The Art of Inventing Problems 

Jason Kottke tells a cute story of what happens when silly technology ends up in the hands of talented nerds: The nTag Sleep Attack.

I have this theory that "Art is the process of making somthing out of nothing". In Jason's story we have the nerds making art by taking stupid widgets and transforming them into something they thought was more interesting. So far so good - the theory seems to hold.

But then we have people like the inventors of nTags. These people seem to be mostly into inventing solutions to problems that don't exist - which leads to the inevitable question: "is that art?"

Look at, for example, the animated demonstration of the nTag being used for "idea sharing". Then think about how astronomically absurd that whole scene was. Now consider the fact that these people are dead serious about selling you this product. (Make sure you check out the other demonstrations too.)

If Monty Python was still running, Terry Gilliam would be proud to make some of these animations. Beautifully surreal!

Reader comments (2) | Permalink

Kl. 12:00: Doðinn 

Fyrir tæplega 14 mánuðum síðan var ég að læra að fóta mig í þeirri tilfinningasúpu sem fylgir því að verða faðir í fyrsta skipti. Þá skrifaði ég um hvað það væri skrýtið.

Í dag eru þessar tilfinningar orðnar nær eðlilegur hluti af lífi mínu. Ég hef séð son minn standa upp og taka sín fyrstu skref. Læra að hlaupa og hlæja. Klappa kisunum og faðma allt og alla - frá okkur mömmu sinni, ókunnugum villiköttum (sem vita ekki hvaðan á þá stendur veðrið) yfir í handbrúður og stundum sjálfan sig.

Svo kemur smátt og smátt yfir mann doðinn sem fylgir því hversdagslega, og einstaka sinnum upplifi ég það að sonur minn sé orðinn hluti af grámósku hversdagsins. Þessar tilfinningar hræða mig því ég veit að þetta er doðinn sem svæfir mann svefninum sem maður vaknar kannski upp af eftir 10, 20 eða 30 ár og fattar að maður hefur misst af öllum mikilvægu hlutunum í lífinu. Litlu hlutunum. Þessum sem gera lífið.

Ég verð að passa mig að halda mér vakandi
...því mér þykir alveg óskaplega vænt
um þennan litla dreng.

Svör frá lesendum (2) | Varanleg slóð